Proefschrift ter verkrijging van de graad van doctor aan de Universiteit Utrecht op gezag van de rector magnificus, prof. dr. G.J. van der Zwaan, ingevolge het besluit van het college voor promoties in het openbaar te verdedigen op dinsdag 3 februari 2015 des middags te 2.30 uur
Hoewel de eerste beschrijving van de ziekte van Addison al dateert van 1855 en er hierna gedurende anderhalve eeuw intensief onderzoek heeft plaatsgevonden naar de functie van de bijnieren en de werking van bijnierschorshormonen, zijn het stellen van de diagnose en de behandeling van de ziekte van Addison nog steeds een uitdaging. Dit wordt voor een deel veroorzaakt door het feit dat wij thans nog onvoldoende in staat zijn om de complexe werking van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras na te bootsen en de intracellulaire cortisolregulatie en de glucocorticoïdgevoeligheid te beïnvloeden. In de dagelijkse praktijk viel het ons op dat veel patiënten met de ziekte van Addison klachten houden die grote invloed hebben op het dagelijks functioneren. Dit inspireerde ons om de valkuilen in de diagnostiek en de onvolkomenheden van de huidige behandeling te exploreren en dÍe onderwerpen te onderzoeken die belangrijk zijn tijdens de follow up van patiënten met de ziekte van Addison. Tenslotte wilden we onderzoeken of herstel van bijnierfunctie mogelijk is bij de ziekte van Addison.
door Lisanne Cornelia Catharina Jacoba Smans