Jacqueline Neijenhuis werkt als projectmanager in de gezondheidszorg en is in die hoedanigheid werkzaam voor BijnierNET.
Vandaag sta ik in de stand van BijnierNET in verband met het jaarlijkse congres over endocrinologie. Er vallen een paar uurtjes vrij als alle deelnemers in de zaal zitten en dan is er even tijd om weer eens een blog te schrijven.
Zo’n ruime dertig jaar werk ik in de gezondheidszorg en ik weet niet hoe vaak ik het woord samenwerken heb geschreven. In beleidsstukken, in projectplannen, in mails naar collega’s of in werkplannen. Niemand realiseert immers in zijn eentje een resultaat in de zorg. Ook voor mijn werk bij VZVZ (de Vereniging van Zorgaanbieders voor Zorgcommunicatie) gebruik ik, merk ik, heel vaak deze woorden: samen werken.
De zorg verandert. Vroeger had je een huisdokter en wanneer er meer klachten waren, een medisch specialist. Tegenwoordig heb je in een ziekenhuis of expertisecentrum te maken een team van zorgverleners met uiteenlopende expertises die samen integrale zorg bieden. Soms is het zo dat de huisarts een deel van de zorg levert, een ander deel van de zorg door een medisch specialist in een lokaal ziekenhuis en een deel voor een medisch specialist van een expertcentrum. Het laatste is bijvoorbeeld het geval wanneer u voor bijnierschorsinsufficiëntie in een expertisecentrum zorg ontvangt. Tegelijkertijd gaat u bijvoorbeeld voor knieklachten naar het lokale ziekenhuis. Alle artsen maken aantekeningen in uw medisch dossier, mogelijk worden ook medicijnen voorgeschreven die u vervolgens afhaalt bij uw apothekers, de ziekenhuis-apotheker, de apotheker die thuis bezorgd of de apotheker ‘om de hoek’. Hoe kunnen deze artsen en apothekers elkaar op de hoogte houden? Juist! Door samen te werken.
Wellicht denkt u: “Maar daar is toch geen tijd voor?”
Een logische vraag en toch gebeurt het op verschillende manieren.
Bij één manier sta ik stil.
VZVZ is verantwoordelijk voor het Landelijk Schakelpunt. Dit Landelijk Schakelpunt maakt het voor artsen en apothekers mogelijk, zonder dat ze elkaar fysiek ontmoeten, om samen te werken. Ze hebben namelijk vanaf het begin van deze eeuw afspraken gemaakt over de informatie die ze met elkaar digitaal uitwisselen, onder welke condities en met welke veiligheidsafspraken. En zeker niet onbelangrijk, uitsluitend met de toestemming van de patiënt! De patiënt kan vervolgens zien op volgjezorg.nl welke zorginstelling gegevens heeft opgevraagd. Zo houd je ook nog een beetje de vinger aan de pols. En heeft u nog geen toestemming gegeven? Dan kunt is dat ook via volgjezorg.nl regelen, of natuurlijk bij de zorgverleners zelf.
Is dit geen mooi voorbeeld van samenwerken, zonder elkaar tegen te komen, zonder extra tijd?
Hopelijk blijft dit niet gelden voor de deelnemers van dit congres en komen wij ze vroeg of laat tegen in de stand van BijnierNET.
Hoi Jacqueline ,
Leuke blog! Bij mij is mijn hypofyse uitgevallen.. over samenwerken gesproken zonder elkaar (te zijn) tegengekomen.. dat doe ik min of meer al. Ik leg het je uit, ik heb je net uitgenodigd op linkedin om te connecten
Het LSP klinkt zeker als een goed plan.
Wat mij tegenstaat is dat je pas achteraf kunt zien wie er gegevens heeft opgevraagd.
Vooraf zou beter zijn omdat je dan pas werkelijk toestemming kunt geven aan wie jouw gegevens wil inzien.
Een uitzondering zou dan gemaakt kunnen worden voor die situaties waarin je niet aanspreekbaar of toerekeningsvatbaar bent. Dan nog zou je een naaste plaatsvervangend kunnen machtigen.
Hi Margot,
Dank voor je reactie. Ja, met jouw voorstel zit je als patient ook daadwerkelijk aan de knoppen. Aan dit idee is regelmatig zeker gedacht bij de ontwikkeling van het LSP. Wat ik lastig vind is het feit dat, om zorg te krijgen en te verlenen, er sprake moet zijn van een vertrouwensrelatie tussen arts en patient. Persoonlijk vind ik de huidige werkwijze van het LSP prima passen bij die vertrouwensrelatie. We hebben met elkaar immers goede afspraken gemaakt over het gebruik van de medisch gegevens, uitsluitend in het kader van een behandelrelatie. De uitzondering voor noodsituaties is een glijdende schaal. Vaak is er geen tijd voor het regelen of nazoeken van machtigingen. Dan zou ik blij zijn dat de arts of ambulanceverpleegkundige snel voor mij aan de slag gaat. Ieder minuut telt dan immers.