Bas van den Berg is vader van twee kinderen met bijnierschorsinsufficiëntie en voorzitter van de Bijniervereniging NVACP.

Toen begin januari bekend werd dat er in de Chinese stad Wuhan mensen ziek zijn geworden, met klachten van longontsteking, was er nog geen naam voor het virus welke nu de wereld in haar macht heeft.

Ik zie nog de televisiebeelden voor me waarbij de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) aangeeft dat er in Wuhan een virus de kop op heeft gestoken, maar om nu te zeggen dat hier al een dringende boodschap van paniek, voorzichtigheid, of oprechte bezorgdheid onder lag, dat is mij in ieder geval niet bijgebleven.

Inmiddels weten we dat er wereldwijd miljoenen mensen besmet zijn geraakt met het COVID-19 virus en al meer dan 400.000 mensen zijn overleden. Vanaf 11 maart 2020 spreken we dan ook over een pandemie, waar we de uiteindelijke gevolgen waarschijnlijk pas over enkele jaren van zullen weten.

Wat mij wel enigszins verbaasd is de wijze waarop de verschillende landen omgaan met de bestrijding van dit virus. Je zou zeggen dat de landen waar men dit serieus aangepakt heeft het voorbeeld zouden zijn voor de landen die het afdoen als een griepje en vooral blijven doen zoals je dat in het oude normaal al deed, met alle gevolgen van dien. Blijkbaar is dit wat te simpel gedacht en zullen er andere belangen aan gekoppeld zijn die dit rechtvaardigen.

Wat is normaal?
Voor Nederland kunnen we concluderen dat de economische lock down een positief effect heeft gehad, ondanks de personele en financiële problemen die dit heeft opgeleverd voor vele sectoren als horeca, musea, bioscopen, theaters en detailhandel. De enorme werkdruk in de ziekenhuizen en de belasting die dit teweeg heeft gebracht bij artsen en verpleegkundigen, was enorm en hierover kan ik alleen maar veel waardering uitspreken.

Gelukkig heeft de overheid haar verantwoordelijkheid genomen om met allerlei steunmaatregelen de getroffen sectoren tegemoet te komen, maar we zijn er nog niet. Ten tijde van het schrijven van mijn blog, gaat de volgende versoepeling in en mogen horeca, musea, bioscopen en theaters hun deuren weer openen, ook al is het nog heel beperkt qua bezoekersaantallen, maar het begin is er. Een 1^e stap naar het oude normaal, of wordt dit het nieuwe normaal?

Dan onze leden, mantelzorgers van de bijniervereniging NVACP, hoe hebben wij die geprobeerd te ondersteunen?

De themapagina Corona / Covid-19 is recentelijk aangepast met nieuwe informatie over schoolgaande kinderen en het jaarlijkse bezoek aan de internist-endocrinoloog. Ook zijn alle blogs over Corona verzameld.

In de beginperiode van de uitbraak en de diversiteit aan berichten die dit tot gevolg heeft gehad, heerste er toch wel een vorm van paniek onder veel leden. De berichtenstroom op sociale media, website en mails die wij, maar ook de mensen van BijnierNET voorbij hebben zien komen onderschrijven dit. Gelukkig heeft de heldere en uitgebreide communicatie vanuit BijnierNET er aan bijgedragen de paniek te verzachten dan wel weg te nemen. De korte lijntjes met onze specialisten vanuit de verschillende UMC’s, de bereidheid van mensen als Jacqueline om hierin te faciliteren en te pas en te onpas berichtgeving aan te passen dan wel bij te stellen, hebben in mijn ogen positief gewerkt richting onze achterban. Met name de stempel van risicogroep, waar onze leden onder vallen, was in sommige gevallen lastig bij te sturen als er weer een nieuw berichtje op sociale media met een vraag, opmerking, of in de wandelgang opgevangen mededeling, geplaatst werd. Dit deed de radartjes weer draaien en de paniek toenemen.

Het daar op kunnen bijsturen om een bericht te ontkrachten of juist te onderschrijven, is de toegevoegde waarden geweest om onze achterban duidelijk en concreet te voorzien van informatie. Gelukkig, maar dat is niet officieel bevestigd, zijn er ons niet veel gevallen van besmetting bekend onder onze leden, wat in mijn ogen aangeeft dat iedereen er zorgvuldig mee omgaat en risico’s mijdt.

Bijeenkomsten
Het zou fijn zijn als we dit jaar nog onze lotgenotendagen, ons medisch congres en algemene ledenvergadering kunnen organiseren. Al is het alleen maar om elkaar te zien en te horen hoe een ieder deze crisis ervaren heeft. Met name onze leden uit België, waar een volledige lock down is geweest, zullen dit mogelijk anders ervaren hebben dan wij Nederlanders en dan zou het toch mooi zijn als we hier met elkaar over in gesprek kunnen. Als COVID-19 toch roet in het eten gooit en we dit jaar geen mogelijkheid meer hebben om onze bijeenkomsten te organiseren, dan wens ik iedereen toch alvast veel gezondheid toe en een mooie zomer, misschien in eigen land, of misschien toch over de grenzen, de tijd zal dit uitwijzen.

Ga naar de website van de Bijniervereniging NVACP

Zal het handelen volgens het nieuwe normaal ook de wijze zijn waar op we ons leven moeten gaan inrichten? Komt er een moment dat we naar het oude normaal terugkeren? Ik durf het niet te zeggen.

Wie het weet, mag het zeggen!